يادبود معمار و بنا كننده شهر جديد لار( مهندسین فاضلی وفخرایی)

كمتر مرد سالخورد لاري است كه نام او را به ياد نداشته باشد. وي فردي متواضع، صبور، گرم و مهمان نواز بود و با اين كه ساكن تهران بود، خود را لاري ميدانست و به ويژه كه زبان لاري را در مدت چند سال اقامت حرفهاي در لار به خوبي آموخته بود در حدي كه به بسياري از واژه هاي مهجور لاري اشراف داشت و حتي بعضي از تصني جمله: اَمادُوكو دُوكو ناچَم .. اَما اَشَهر نو ناچَم ... اَما زِرِ جُلً گَو ناچم ... راه شهر نو، دورِه ...اوه شهر نو، شورِه ...مرغ شهر نو كورِه ...زِمِن شهر نو سَخته  شناخت او از شخصيتهاي خاص و عام لاري نشانهاي از همنشيني خالصانه اش با آنان بود كه جز اصول رفتار حرفهاي و شغلي محسوب ميشود. تخصص اصلي ايشان، طراحي و معماري بيمارستان بود و بيمارستانهاي مختلفي را در شهرهاي مختل كشور از جمله اروميه، بندر لنگه، بوشهر و لار طراحي نمود . بر اساس بررسيهاي اينجانب، بيمارستان لار در زمان خود جزو اثار برجسته جهاني محسوب ميشد كه در يک مجله حرفهاي تخصصي بين المللي به توصيف ان پرداخته شده بود. دامنه فعاليت حرفهاي و اقدامات عمراني ايشان تنها به مرزهاي ايران محدود نبود بلکه طراحي و ساخت بيمارستان ايرانيان در دوبي و چند بيمارستان و درمانگاه در شيخ نشينهاي ديگر امارات نيز در زمره سوابق ايشان به شمار مي آيد . عشق و علاقه او به فعاليتهاي عمراني و خدمت در مناطق دورافتاده و محروم ايران موجب شده بود سالهاي جواني را به دور از پايتخت و جدا از همسر و فرزندان در بيابانهاي گرم و بي آب و علف خط جنوب سپري كند بدان اميد كه ديگران هم از امکانات اوليه زندگي و خدمات درماني بهره مند گردند. وي در روز چهارشنبه 22خرداد 1392 دار فاني را در 85 سالگي وداع گفت و دو روز بعد در قطعه 2 بهشت زهرا چهره در نقا خاك كشيد.

شرح كوتاه وقايع اتفاق افتاده بعد از زلزله لار از قول مرحوم مهندس فاضلي:

پس از وقوع زلزله، عدهاي به طور موقت، تا رفع خطر كامل زلزله به شهرهاي اطراف و حتي تهران عزيمت نمودند. عدهاي نيز به طور دائمي به شهرهاي ديگر همانند شيراز مهاجرت نمودند. شماري نيز پايداري به خرج داده و ابتدا در مسکنهاي موقت زندگي كردند و پس از بازسازي و جابجايي شهر در منزلهاي جديد سکني گزيدند. درخصوص بنا نمودن شهرجديد لار نميتوان بروز مقاومتهاي محلي را كه مبتني بر تحريک توده هاي مردم توسط مالکين محلي بوده است ناديده انگاشت اما در نهايت فرهنگ سازي و استفاده از سياست هاي تشويقي از يکطرف و فرهنگ پذير شدن سطح همکاري مردم لار منجر به جابجايي مکان شهر لار درفاصله هاي مطلوب ازگسل فعال لار بر اساس يک شهرسازي نسبتا مدرن با رويکردي تطبيقي با ويژگي هاي اقليمي و بومي و با پيروي از استانداردهاي قابل قبول روز و مقاوم در برابر زلزله هاي محتمل اينده شد.